خبرگزاری حوزه | یکی از بهترین الگوهایی که زنان می‌توانند با تأسی به او مدیریت درستی را بر دنیای مادی خود اعمال کنند، حضرت زینب (سلام‌الله علیها) است.
حضرت زینب (سلام الله علیها) در زندگی خود با عبدالله بن جعفر که مرد متمول و ثروتمندی بود به گونه‌ای زیست که هرگز آلوده و گرفتار تعلقات دنیایی نشود و بهترین سند برای این حرف نیز واقعه کربلا و ماجرای رشادت‌هایی است که در مدت زمان اسارت از خود نشان دادند.
جذّابیت‌های ظاهری دنیای مدرن یکی از اصلی‌ترین بزنگاه‌هایی است که زن می‌تواند در آن مورد ابتلاء و آزمایش قرارگیرد و از این وادی دچار آسیب‌های متعددی گردد که برخی از این آسیب‌ها عبارتند از تجمل‌گرایی، مصرف‌گرایی مشکلات اخلاقی و ...
باید توجه داشت که زن‌ها بیشتر از مردها به جذابیت‌های ظاهری و زیبایی‌های محیطی توجه دارند و به طور طبیعی تعلقات بیشتری را در این زمینه از خود بروز می‌دهند.
«زنان به دلیل فراغت بیشتر برای بهره‌گیری از ابزارهای فناورانه، بیشتر در معرض تبلیغات درباره‌ی ابزارهای لوکس و تجملی آشپزخانه، لوازم بهداشتی و آرایشی و سایر اقلام قرار می‌گیرند و از آنجایی که حس زیبادوستی و توجه به ظواهر در زنان قوی‌تر است، توجه بی‌رویه به تبلیغات رسانه‌های نوین در این قشر از جامعه می‌تواند آسیب جدی به اقتصاد خانواده وارد کند.»[1]
دلبستگی به ظواهر دنیای مادی ارمغان عصر مدرن است که اگر زنان برای آن مدیریتی نداشته باشند، از نقش‌های اساسی و مهمی که به عهده‌شان گذاشته شده باز خواهند ماند.
زن به عنوان رکن تربیتی خانواده اگر سلامت روحی و روانی خود را از دست دهد، باقی اعضای خانواده را نیز با چالشی جدی روبرو خواهد کرد.
در روایات بسیاری دلبستگی زیاد از حد به دنیا مورد نکوهش قرار گرفته است و برای آن آثار زیان‌باری شمارش شده است.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله): «مَنْ أَصْبَحَ وَ الدُّنْیَا أَکْبَرُ هَمِّهِ فَلَیْسَ مِنَ اللَّهِ فِی شَیْ‌ءٍ وَ أَلْزَمَ قَلْبَهُ أَرْبَعَ خِصَالٍ هَمّاً لَا یَنْقَطِعُ عَنْهُ أَبَداً وَ شُغُلًا لَا یَنْفَرِجُ مِنْهُ أَبَداً وَ فَقْراً لَا یَبْلُغُ غِنَاهُ أَبَداً وَ أَمَلًا لَا یَبْلُغُ مُنْتَهَاهُ أَبَداً؛[2] هر که شبی را بگذراند و بیش از هر چیز به فکر دنیا باشد، از رحمت خدا بهره‌ای ندارد و دلش را چهار خصلت فرا گیرد: غمی که هرگز جدایی نپذیرد و آن گرفتاری که هرگز برطرف نشود و آن تنگدستی که هرگز به بی‌نیازی نرسد و آرزویی که هرگز به سامان نرسد.»
یکی از بهترین الگوهایی که زنان می‌توانند با تأسی به او مدیریت درستی را بر دنیای مادی خود اعمال کنند، حضرت زینب (سلام‌الله علیها) است.
ایشان در زندگی خود با عبدالله بن جعفر که مرد متمول و ثروتمندی بود به گونه‌ای زیست که هرگز آلوده و گرفتار تعلقات دنیایی نشود و بهترین سند برای این حرف نیز واقعه کربلا و ماجرای رشادت‌هایی است که در مدت زمان اسارت از خود نشان دادند. کسی که گرفتار مادیات و ظواهر دنیایی شده باشد، نمی‌تواند اینگونه آزادمنشانه از حقانیت سیدالشهداء (علیه السلام) سخن بگوید و دفاع کند و سختی‌های زیادی را با جان و دل بخرد و از اسباب راحتی و آسایش خود به آسانی دل بکند و با طیب خاطر قدم در راهی بگذارد که یک سوی آن واقعه‌ی روز عاشوراست و سوی دیگر آن اسارت و مجلس شراب و سکونت در خرابه‌های شام است.
اینها فقط برای کسی می‌تواند به وقوع بپیوندد که اندک دلبستگی به دنیا نداشته باشد.
در عدم دلبستگی به دنیا آثار زیادی وجود دارد که تک تک این آثار را می‌توان در زندگی حضرت زینب (سلام الله علیها) نیز یافت.
امام صادق (علیه السلام) می‌فرمایند: «جُعِلَ اَلْخَیْرُ کُلُّهُ فِی بَیْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ اَلزُّهْدَ فِی اَلدُّنْیَا ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ ص لاَ یَجِدُ اَلرَّجُلُ حَلاَوَةَ اَلْإِیمَانِ فِی قَلْبِهِ حَتَّی لاَ یُبَالِیَ مَنْ أَکَلَ اَلدُّنْیَا ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع حَرَامٌ عَلَی قُلُوبِکُمْ أَنْ تَعْرِفَ حَلاَوَةَ اَلْإِیمَانِ حَتَّی تَزْهَدَ فِی اَلدُّنْیَا؛[3] همه خوبی ها را در خانه ها نهادند و کلید آن زهد و بی رغبتی به دنیاست. سپس فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده است: مرد شیرینی ایمان را در دل نچشد تا باکش نباشد که دنیا در دست کیست و چه کسی آن را میخورد. سپس امام صادق (ع) فرمود: بر دل های شما حرام است که شیرینی ایمان را بدانند و بفهمند مگر آن که نسبت به دنیا زهد ورزند و بیرغبت باشند.»
به سبب این بی‌رغبتی به دنیا و باور به آخرت است که در اوج اسارت اینچنین خطبه‌هایی را از ایشان می‌بینیم که همه را به یاد خطبه خواندن علی مرتضی (علیه السلام) می‌اندازد.
حق این است که زنان ما نیز از این بانوی گرامی الگو بگیرند و در زندگی خود سعادت دنیا و آخرت را به دست آورند.
عدم تعلق به دنیا شجاعتی مثال زدنی را در وجود انسان ایجاد می‌نماید مانند آن شجاعتی که زینب کبری (سلام الله علیها) در ماجرای اسارت خود انجام دادند و بر خلاف تصور آنهایی که فکر می‌کردند با ریختن خون امام حسین (علیه السلام) کار را تمام کرده‌اند ورق را برگرداندند و تمام نقشه‌های دشمن را نقش برآب کردند.
در این روزهای سخت نیز ما جلوه‌های فداکارانه و زینبی پرستاران کشورمان را می‌بینیم که با غول بزرگ کرونا دست و پنچه نرم می‌کنند و در این مسیر از جان خود مایه می‌گذارند.
اگر آمارها و گزارش‌های رسمی و غیر رسمی نشان می‌دهد که بیشترین فداکاری‌ها را کادر درمان کشور ایران اسلامی نسبت به دیگر کشورها از خود نشان می‌دهد و علی رغم تحریم‌های دارویی و تجهیزات پزشکی با تلاش شبانه روزی به خدمت رسانی مشغول هستند، باید آن را مرهون الگوهایی همچون عقیله‌ی بنی‌هاشم حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) دانست که هر جا به آنها تأسی کرده‌ایم توانسته‌ایم دست به اقداماتی بزرگ و حیرت کننده بزنیم.
پی‌نوشت:
1. مقاله: «تحلیل رابطه میان میزان مصرف رسانه ای (تلویزیون، ماهواره و اینترنت) با تجمل گرایی دربین زنان 15 تا 29 ساله شهر مشهد»، هانیه محمدی علی اکبر مجدی محسن نوغانی دخت بهمنی، مجله علوم اجتماعی (فردوسی مشهد) سال شانزدهم بهار و تابستان 1398 شماره 1.
2. تنبیه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)، مسعود بن عیسی ورام، ج ۱، ص ۱۳۰، انتشارات مکتبه الفقیه، قم.
3. الکافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج ۲، ص ۱۲۸، انتشارات دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1365 ه ش.
مصطفی راهی
